Δύο από τις βασικότερες αιτίες αναξιοποίησης των οφελών που προκύπτουν από τη χρήση των κοινωνικών ρομπότ στο ευρύτερο φάσμα της εκπαίδευσης είναι:

1. Το πολύ υψηλό κόστος απόκτησης.
2. Η ανάγκη πρόσληψης εξειδικευμένου προσωπικού.

Ως αποτέλεσμα, η διείσδυση αυτών τον ρομπότ στην εκπαίδευση, και ειδικότερα στην ελληνική εκπαίδευση, αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν απαγορευτική.

Τα θεραπευτικά κέντρα και τα σχολεία επιφορτίζονται με επιπλέον κόστη όπως οι ενδεχόμενες αναβαθμίσεις λογισμικού και οι υπηρεσίες υποστήριξης και συνυπολογίζοντας το αναγκαίο αρχικό κόστος απόκτησης, το συνολικό κόστος καθιστά τη χρήση τέτοιων εκπαιδευτικών μεθοδολογιών ανέφικτη.

Ακόμη όμως και στη περίπτωση απόκτησης τέτοιων ρομπότ και πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού από μεγάλους εκπαιδευτικούς οργανισμούς, το κόστος μετακυλίεται στις οικογένειες των παιδιών επιβαρύνοντας τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Στρατηγικός στόχος του προτεινόμενου έργου LINA είναι η ανάπτυξη ενός εκπαιδευτικού ανθρωποειδούς ρομποτικού συστήματος, οικονομικά προσιτού, καινοτόμου και εμπορικά διαθέσιμου για ένα μεγαλύτερο εύρος εκπαιδευτικών οργανισμών, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να ενσωματώσουν τα οφέλη αυτής της μεθοδολογίας στις εκπαιδευτικές τους δραστηριότητες χωρίς επιπλέον να απαιτείται η πρόσληψη ενός υψηλόμισθου εξειδικευμένου χειριστή.